Ook Beerschot Wilrijk bezwijkt voor lokroep buitenlands kapitaal: waarom 1B zo aantrekkelijk is voor buitenlandse investeerders

In onze Jupiler Pro League zijn drie van de 16 clubs in handen van een buitenlandse investeerder of groep. De Maleisiër Vincent Tan zwaait de plak bij KV Kortrijk. AS Eupen rekent op de Qatarese Aspire Academy voor spelers en financiële input en Moeskroen hoort toe aan de Latimer Group, met Maltese en Israëlische geldschieters.

Zeven op acht?

Terwijl in onze hoogste klasse de buitenlandse inmenging voorlopig beperkt blijft tot 3 profclubs, is het in 1B schering en inslag. In maar liefst 6 van de acht clubs is al buitenlands geld gepompt. Roeselare is in Chinese handen, Tubeke heeft de Zuid-Koreaan Shim Chan-koo als geldschieter en Lierse behoort nog steeds aan het Egyptische Wadi Degla van Maged Samy toe. Dan heb je nog Union, waar de Duitse voorzitter Jurgen Baatzsch de plak zwaait. De bekendste zijn misschien wel Cercle Brugge, overgenomen door het Franse Monaco en OHL die beroep doet op de Thaise groep King Power voor zijn financiele middelen. Daar komt nu waarschijnlijk Beerschot Wilrijk bij, al wil de fusieclub niet voor 100% afhankelijk zijn van de Saoudische prins en zoekt het ook nog binnenlandse investeerders.

Gebrek aan financiële middelen en lakse wetgeving

De voornaamste redenen voor de zoete inval van al dat buitenlands kapitaal? Vooral uit noodzaak om het hoofd boven water te kunnen houden. De clubs uit 1B hebben een pak minder inkomsten dan die uit 1A. De andere reden is dat er in België geen beperking is op het aantal niet-EU-spelers. Zo kunnen voorzitters quasi onbeperkt buitenlandse spelers kopen en ze in ons land in de etalage komen plaatsen om ze zo met winst door te verkopen.