Sporting Lokeren 2-0 KV Mechelen

Maes en Jankovic stelden tegen hun ex-club exact dezelfde spelers op als tijdens de midweekspeeldag. Bij Lokeren keerde interim-kapitein De Ridder onverwacht vroeg terug uit blessure, maar een volledige wedstrijd zat er nog niet in.

Kerstmaal nog niet verteerd

Met allerhande acties en wedstrijden was het Daknamstadion op Boxing Day helemaal uitverkocht. Een grote inspiratie was het echter niet voor de spelers, want beide ploegen bleven lang afwachten.

Söder - de enige Lokerse aanvaller - deed het thuispubliek met twee uitstekende kansen rechtspringen. Maar de grootste kans van de eerste helft was er één voor Pedersen, die ze compleet verknalde. Via klungelende Hupperts en snelle Bandé stond hij plots alleen voor Verhulst, maar hij verloor zijn evenwicht en kon niet afwerken.

Geen tempo

Of we ons na de rust konden opwarmen aan een spektakelmatch die helemaal openbrak? Neen, niet bepaald. Vooral meer van hetzelfde. Een opstapeling aan dom balverlies, slordige passes en kleine foutjes die het spel constant onderbraken stond op het menu.

Een harde schuiver van Rits, Bandé die net genoeg gehinderd werd om niet te scoren, een kopballetje van Söder. Dat was er allemaal. Maar om echt van groot gevaar te spreken...

Verlossing komt invallen

Maar Maes had een plannetje in gedachten. Straetman (nog maar zijn tweede match van het seizoen) en De Ridder vielen in en een vijftal minuten later was het al prijs. De Ridder zet voor, Straetman wordt weinig in de weg gelegd en met een knappe plaatsbal in de verste hoek stond het 1-0 voor Lokeren.

Mechelen deed nog relatief weinig terug om op z'n minst een punt te halen en in de blessuretijd bekroonde Söder zijn sterke match zelfs met een doelpunt, opnieuw op assist van De Ridder. Zo kan Lokeren een flutjaar met 6 op 6 en een tiende plaats toch nog mooi afsluiten. Mechelen gaat met amper twee punten voorsprong op Eupen als voorlaatste minder gerust de winterbreak in.