Anderlecht won met 1-2 in Charleroi
Foto: © photonews
Ja, Anderlecht heeft 9 op 9, maar hoe... De wedstrijd in Charleroi leken ze nooit te kunnen winnen op basis van het geleverde spel. Maar de Carolo's staken met wat individuele fouten een handje toe. De rest was een kwestie van geluk.
Een eerste test noemde Hein Vanhaezebrouck het. Voor de eerste periode werd dat dan toch een buis hoor: 4 op 10 en dan nog een puntje extra met hulp van Mandanda. Anderlecht heeft al bewezen tegen Kortrijk en Oostende dat het van de ruimte gebruik kan maken. Maar wat als je tegen Charleroi speelt, dat geen ruimte weggeeft? Of ze toch zo klein mogelijk houdt?
Tactisch sterk
Dan heeft Anderlecht het dus bijzonder moeilijk om te combineren. Maats vinden op kleine oppervlakken zit er nog niet echt in. Geen pass die goed aankwam tussen Mandanda en pakweg 30 meter van zijn kooi. Begin dan maar eens een kans bij elkaar te voetballen.
Saelemaekers en Cobbaut hadden hun handen vol met hun verdedigend werk en konden hun voorzetten niet in de box droppen. Charleroi hield het centrum volledig dicht met Ilaimaharitra en Hendrickx voor de defensie. Trebel geraakte er niet door. Tactisch goed gezien van Felice Mazzu.
Parfait doet zijn naam geen eer aan
Santini kwam helemaal niet in het stuk voor en Dimata miste van dichtbij één goeie kopkans. Dat was het zowat. Aan de overkant moest Didillon ingrijpen op een schot van Rezaei. En een dikke vijf minuten voor rust was het prijs: Vranjes liet zich in de luren leggen door Benavente en Rezaei werkte zijn voorzet netjes af.
Verdiende voorsprong, maar dan... ging het licht uit bij Parfait Mandanda. Een compleet ongevaarlijke bal aan de achterlijn probeerde hij uit de voeten van Dimata te halen. Tja, uiteraard had hij de aanvaller mee en ging de bal op de stip. Dimata - het was aan hem - deed het 'parfait'. Een gelukje, want het liep voor geen meter bij de Brusselaars.
En het kon niet op, want Baby miste begin tweede helft ook nog eens het onmisbare. En dan duwde Martos ook nog eens het leer bijna in zijn eigen doel. Santini bespaarde hem de vernedering door op vijf centimeter van de doellijn nog het beslissende tikje te geven. De drang van de echte topschutter!
Doe bij dat zot wedstrijdverloop nog eens een ref (Dierick) die de pedalen verloor en te pas en te onpas floot en met gele kaarten zwierde... Maar goed: 9 op 9 voor Anderlecht, goals nummer 7 en 4 voor Santini en Dimata en het geluk van... de kampioen? Afwachten!