Anderlecht verliest met 0-2 van Dinamo Zagreb

Vranjes die mekkert op Makarenko, Bakkali die moedeloze gebaren maakte naar zijn maats, Trebel - zou die zich zijn contractverlenging al beklaagd hebben? - die zich ergerde aan iedereen... Aan de andere kant bij Dinamo high fives en klapjes op de kont. Het verschil tussen een team zonder en met vertrouwen en teamspirit.

Geklungel in de defensie

Anderlecht had weer balbezit hoor. Maar wat ben je daar nu mee als je er voor de rest geen kansen uit puurt? Weeral nul deftige kansen in die eerste 45 minuten voetballen, terwijl Dinamo er toch drie grote versierde en een penalty omzette. Oh ja, het was Vranjes die Petkovic onderuit haalde, maar het was Najar die hem ertoe dwong met heel lullige pass.

En dan de rug rechten? Als je meer slaag hebt gekregen op een paar maand tijd dan Mike Tyson in heel zijn leven, begint dat toch wat een moeilijke zaak te worden. "Ik heb al één van mijn drie doelen moeten opgeven", schreef Marc Coucke woensdag. Maak daar maar zo goed als twee van. Met 0 op 6 aan de Europa League beginnen, zet dat nog maar eens recht.

Recht komen?

Want Tyson, die kroop nog recht hoor. Anderlecht ligt KO tegen het canvas en het ziet er niet naar uit dat er nog tot tien geteld hoeft te worden. Van de drie doelen die Marc Coucke voorop stelde, lijkt enkel de titel nog over te blijven. En ja euh... Die supportersvergadering voor Fenerbahçe met Coucke belooft geanimeerd te worden.

Vranjes gaf het zieltogende Anderlecht zelfs nog een trap na. Vier seconden bezig in de tweede helft en de Bosniër - "hij kan de beste verdediger in België worden" - pakte zijn tweede gele kaart. Een hele helft met tien... Merci Ognjen. Zijn derde rode kaart sinds hij bij Anderlecht zit. Hein schudde zijn hoofd en wist al helemaal niet meer wat doen. 

Eerlijk? We zouden het ook niet weten. Op de bank zaten Saief, Kums, Lawrence, Morioka, Gerkens en Bornauw. Zegt u eens wie daarvan het verschil zou maken. Coucke heeft na een zoo ook een zootje. Dimata? Niks gebracht. Santini? Amper gezien. Amuzu? Geen deftige voorzet gegeven. Bakkali? Veel geprobeerd ja. Trebel? Een schim van zichzelf. 

Dat Gojak er nog 0-2 van maakte, is eigenlijk een voetnoot. Anderlecht had over heel de wedstrijd... geen enkele goeie kans. Ze hadden nog een uur of twee mogen voetballen...