Fenerbahce 2-0 Anderlecht

Vanhaezebrouck krabte zich op zijn persconferentie van woensdag nog in de haren: "Trebel, Kums, Makarenko, Dimata... Allemaal onzeker", zuchtte hij. Het bleken zorgen om niets, want ze stonden allemaal in de basisploeg. Die zag er trouwens exact hetzelfde uit als in Beveren.

Maar waar Anderlecht op de Freethiel nog met volle overtuiging aan de match begon, was dat in Istanbul het tegenovergestelde. De grote Slimani mocht in het het openingskwartier tot drie keer toe moederziel alleen op doel koppen en de linkse Kaldirim liep precies in zijn achtertuin.

Same old, same old

U hoort het al: dezelfde problemen van RSCA kwamen terug naar boven. De verdediging begon te schudden bij de minste druk van de Turken. Saelemaekers beleefde echt wel een slechte avond en Bornauw had dan weer geluk scheidsrechter Ekberg geen penalty tegen hem floot.

Voorin was het niet veel beter, maar op slag van rust kregen we toch nog de grootste kans van de hele eerste helft. Trebel mikte een vrije trap vanop dertig meter naar de kruising, maar trof de dwarsligger.

Drie dodelijke minuten

Rond het uur begon Anderlecht de druk dan toch een beetje op te voeren. Ze hadden 65% balbezit met enkele kleine kansjes en Fenerbahce begon het duidelijk moeilijk te krijgen. Maar net dan...

In minuut 70 mocht Valbuena het veld oversteken en via een subtiele aai van Ayew verdween het leer achter Didillon: uit het niets 1-0. Een drietal minuten later profiteerde de kleine draaischijf ook nog eens van een flater van Vranjes en hij mocht Frey de 2-0 op een dienblaadje serveren. 

Het vertrouwen verdween zienderogen uit de grijshemden en tot overmaat van ramp werd Bakkali met dubbel geel op enkele minuten tijd nog van het veld gestuurd. Roemloos ten onder, heet dat dan. Na een povere 1 op 12 zit het Europese avontuur er al op voor Anderlecht.