Cercle Brugge-Anderlecht 2-1
Foto: © photonews
5 matchen gewonnen op 21... And counting. Dit hebben ze op Anderlecht de laatste 80 jaar niet meer meegemaakt. En 't is niet dat de Vereniging het gestolen heeft. Ze maakten gewoon gebruik van het afgrijselijk verdedigen van Anderlecht.
Eind december en Hein Vanhaezebrouck kan nog steeds geen basiselftal voorleggen. Geen Bakkali tegen Cercle, wel Morioka en Gerkens als aanvallende middenvelders. En een verdediging met drie. Hein wil het er echt inslijpen, maar het lijkt makkelijker een kat te leren apporteren dan de verdedigers van Anderlecht de boel gesloten te laten houden.
Kippen zonder kop
Na negen minuten was het weeral prijs. Kums verloor de bal op het middenveld, maar de afstand richting doel was nog ver voor Mercier en co. Toch volstonden drie passes om de drie centrale verdedigers - Bornauw, Najar en Lawrence - als kippen zonder kop door elkaar te laten lopen. Niemand die leek te weten wat te doen. Hazard mocht twee keer proberen Didillon te passeren na de knappe assist van Cardona en de tweede was ook de goeie.
Proficiat aan de hockey spelers! Wat een prestatie ???.
— Marc Coucke (@CouckeMarc) December 16, 2018
Het contrast kan niet groter zijn..
Anderlecht ontsnapte nog verschillende keren aan een dubbele achterstand - Cardona miste, maar was een ware gesel voor wat voor een defensie doorging -, maar toen vond Gerkens het tijd om iets terug te doen. De jongeman, door drievierde van het Anderlecht-publiek beschimpt en uitgejouwd, werd na zijn goeie match tegen Zagreb weer in de basis gedropt en liet zien waarom Vanhaezebrouck hem zo nodig heeft. Niemand anders doet het.
Fantastische goal, opnieuw geblunder achterin
De hoekschop van Kums viel in de tweede zone en daar nam Gerkens de bal fantastisch in één tijd op de slof. Beperkte viering en niet met de fans. We kunnen hem begrijpen. Als je zowat overal manusje-van-alles moet spelen en dat altijd zonder morren doet... Dan mag je op wat meer dankbaarheid rekenen.
Het niveau was niet al te best te noemen, maar onderhoudend was het wel met die twee defensies op wankele benen. De kansen bleven immers komen. Dat Anderlecht achteraan kwetsbaar was, bleef pijnlijk duidelijk worden. Eén schitterende lange bal van Mercier en Hazard was er mee weg. Najar aan de noodrem en na het bekijken van de VAR werd het penalty. Koud kunstje voor Bruno: 2-1.
De Vereniging bleef ook de beste kansen hebben. Paars-wit kwam een paar keer goed weg of Didillon lag in de weg. Cercle was gewoon beter, met een Mercier die heerste en verdeelde. De nieuwe nummer 9 in de rangschikking gaf bij momenten aanvallende les, zelfs met tien na dubbel geel voor Omolo. Pijnlijk voor de meest fiere ploeg van het land.