Eerste helft

De Italianen begonnen het beste aan de partij met een schot op de paal van Barella. Al werd de middenvelder van Inter achteraf wel teruggefloten door de grensrechter die de 'wait and see'-regel had toegepast.

Wat vervolgens gebeurde, katapulteerde ons terug naar een wedstrijd tussen Italië en Spanje van enkele jaren terug. Spanje met de druk en het balbezit, Italië dat achteruitkruipt en wacht op de tegenaanval.

Bijna was het ook zo ver op de tegenaanval wanneer Unai Simon te ver uit zijn doel komt. Emerson speelde Barella aan maar er stonden te veel Spaanse benen tussen Barella en het lege doel om te scoren.

Spanje kon uit zijn dominantie van 70% balbezit twee gouden kansen puren. Oyarzabal stond moederziel alleen voor Donnarumme toen hij een sublieme steekpass kreeg van Pedri, maar de winger rateerde zijn controle volledig en kon niet afdrukken. Op het halfuur moest Donnarumma zich onderscheiden met een uitstekende redding op het schot van Dani Olmo vanop de penaltystip.

Tweede helft

De eerste partij op Wembley was een aangenaam schouwspel dat zich ook in de tweede helft voortzette. Het Spaanse middenveld Pedri-Busquets-Koke domineerde van het Italiaanse, dat voor de eerste keer dit EK echt werd weggedrukt.

Maar toch zijn het de Italianen die op voorsprong kwamen. Donnarumma kon een flauwe voorzet onderscheppen en hervatte het spel meteen. Insigne zag dat Immobile diep liep maar Laporte kon met een sliding onderscheppen. Aan de rand van de 16 pikte Chiesa de bal op, die kapte zich vrij en krulde de bal perfect in de rechterhoek.

De Spanjaarden moesten komen en opnieuw was Oyarzabal daar. Hij kreeg een perfect voorzetje van Koke maar kopte volledig naast de bal. Enkele minuten later hield ook Luis Enrique het niet meer vol en haalde hij de speler van Real Sociedad naar de kant.

Morata begon op de bank en dat leek net de prikkel te zijn die de Spanjaard nodig had. Tien minuten voor tijd combineerde hij met Olmo door het hart van de Italiaanse defensie en kwam de Juventus-spits in stelling om de 1-1 gelijkmaker in doel te werken.

De Spanjaarden gingen gretiger op zoek naar een volgend doelpunt maar verlengingen moesten toch uitwijzen wie de eerste finalist zou worden.

Eerste verlenging

De Spanjaarden moesten voor de derde keer op dit EK al verlengingen spelen om naar de volgende ronde te kunnen gaan en dat drukte zijn stempel toch op het spelbeeld van de eerste verlenging. Toch zijn het diezelfde Spanjaarden die zich het meest laten gelden maar de bal wil er niet in.

Tweede verlenging

Italië tegen de touwen en proberen overleven, zo hadden we ze nog niet gezien op dit EK. Mancini weigerde zelfs om tijdens de rust van de verlengingen te wisselen en wachtte tot het spel terug bezig was om doelpuntenmaker Chiesa eraf te halen voor Bernardeschi.

Berardi kan in de 110e minuut nog scoren in een zeldzame goede periode van de Azzurri maar de Italiaan stond duidelijk buitenspel. Geen echte grote kansen meer dus strafschoppen moesten uitsluitsel geven.

Beide ploegen begonnen slecht aan de strafschoppenserie. Simon pakte de elfmeter van Locatelli, Olmo trapte over. Verder scoorde iedereen, behalve Alvaro Morata die al de tweede keer dit toernooi een elfmeter miste. Jorginho moest uitsluitsel geven en miste niet. Met een kenmerken hupje in de aanloop, trapte hij de Italianen naar de finale.