Interview Jorn Vancamp (ex-Anderlecht en -Beerschot) dacht aan stoppen, maar... heeft nieuwe club: "Selectie van Wout en Dante heeft me motivatie gegeven"

Dat verklapte hij ons toen we hem opbelden.

Jorn Vancamp stond bij de jeugd van Anderlecht bekend als een veelscorer en zou die lijn ook wel doortrekken bij de profs. Die mening was zowat elke watcher toegedaan. Maar... de blessures stapelden zich op: kruisband, enkelband, lies. Ze remden zijn progressie af nadat hij bij Beerschot heel sterk begonnen was.

Jorn, hoe is het ermee? 

"Ik heb al betere dagen gekend natuurlijk. Maar het treft: ik ben in contact met een nieuwe club, waar ik normaal gezien in januari ga aansluiten. Nee, ik ga er nog niks over zeggen, maar 't is niet in België. Dat is het beste voor mij. Ik ben mij wel aan het klaarstomen. Ik volg een persoonlijk programma en loop en fitness veel. Ze houden me nauw in het oog."

Al je blessures zijn verleden tijd?

"Ik voel niks meer. Dat is het enige positieve aan geen club hebben. Ik kon me weer 100 procent krijgen. Dat was lang geleden. Ik was nochtans sterk teruggekomen bij Beerschot onder Hernan (Losada), maar dan kwam die enkelblessure. Ik heb dan geen enkele dag meer zonder pijn op het veld gestaan. En in mijn hoofd spookte het. Ik had schrik om iets te scheuren ofzo. Als je daaraan begint te denken, is het niet goed hé."

Je kon herbronnen?

"Ja, maar ik had wel gehoopt veel sneller terug te zijn. Er was wel wat interesse, maar die ploegen keken ook naar die blessurehistorie. Die eerste maand heeft me wel deugd gedaan om alles op een rijtje te zetten. Ik heb ook al wat getraind en gespeeld bij de 'free pro players', maar nu ben ik volle bak bezig om klaar te zijn."

Jorn, ik ken je al lang en weet dat dit niet makkelijk moet geweest zijn voor jou? 

"Zoals je zegt: mijn leven is maar één ding en dat is voetbal. Voor mij is er niks anders. Ik heb heel diep gezeten mentaal. Zeker toen ik bij Eindhoven die blessures opstapelde en daarna toen Beerschot mij naar de B-kern stuurde en mijn contract ontbond."

Heb je aan stoppen gedacht? 

"Ja, zeker wel. Al meerdere keren. Als je alleen maar in de fitness zit, dan begint de molen te malen. Zelfs de laatste vier weken heb ik er nog aan gedacht. Zonder club zou het genoeg geweest zijn. Het is het liefste wat ik doe, maar ik wil dat het mijn hobby blijft. Dat gevoel had ik niet meer. Ik amuseerde me niet meer. Maar dan heb ik een paar keer kunnen trainen bij een club en ik heb me zo hard geamuseerd. Dat gevoel wil ik weer elke dag. Het financiële aspect was altijd belangrijk, maar nu maakt het niet uit hoeveel ik verdoen. Ik wil de Jorn zijn van bij de jeugd van Anderlecht en van in het begin bij Beerschot."

Wat was dan het kantelmoment waarop je zei: komaan Jorn, alles geven?

"Ik ben nog maar 23. 't Is wel het moment, maar ik heb nog een hele carrière voor me. Het kantelmoment was de selectie van Wout (Faes) en Dante (Vanzeir) voor de Rode Duivels. Ik zei bij mezelf: dat had ik ook kunnen zijn als ik wat meer geluk had gehad met blessures. Ik zei mezelf ook dat ik er meer aan gedaan kon hebben. Ik zeg niet dat ik voor de nationale ploeg ga spelen, maar hun selectie heeft me motivatie gegeven. Ik denk wel dat ik de kwaliteiten heb om bij een Belgische of Nederlandse club in de hoogste reeks te spelen."

Je neus voor doelpunten zal je toch nog wel hebben?

"Bij Beerschot stond ik ook als aanvallende middenvelder, maar als ik eerlijk ben maak ik graag zelf die goals. Ik denk dat ik dat nog altijd in me heb. Ik wil het voetbalplezier hebben en daar ben ik heel hard voor aan het werken."

Veel succes Jorn!