Interview Jorn Vancamp in het koude Tampere: "Mijn niveau van de eerste zes maanden bij Beerschot halen, dat is het doel"
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Een paar maanden geleden had Jorn Vancamp ons al verteld dat hij een nieuwe club had gevonden. Die kwam er ook, maar niet diegene die hij in gedachten had. Een last minute wending bracht hem naar het Finse Tampere, waar hij in de schaduw zijn oude niveau weer wil vinden.
Jorn, al een goeie berenmuts gekocht?
"Ja, 't is hier koud. Deze week valt het nog mee. 't Is maar -7, vorige week was het overdag -14. Maar de natuur is hier fantastisch en de omgeving is prachtig. Als je eens naar België gaat, heb je als voordeel dat het daar precies warm is. (lacht)"
Jullie trainen dan nu toch binnen?
"Ja, er is hier een hal met kunstgrasveld. Tot begin maart trainen we daar en daarna gaan we pas naar buiten. Dan is het doenbaar. In april begint de competitie hier dan. De trainingen zijn ook in het Engels en hier lopen een paar Franstaligen rond. Dus de integratie verloopt wel makkelijk."
Kan je je al een beeld vormen van het niveau?
"Ja, ik zou zeggen dat het vergelijkbaar is met de top in 1B bij ons. RWDM, Waasland-Beveren... zoiets. Of Seraing in 1A. Het is een goeie competitie om mijn niveau weer op te krikken. Zo kan ik uit de schijnwerpers mezelf heruitvinden en fit geraken. Laten zien dat ik nog niet afgeschreven ben als profvoetballer."
Waarom dan uit de schijnwerpers?
"Kijk, hier heb ik dus tijd tot april om helemaal klaar te raken. Stel je voor dat ik ergens in 1B bij Virton ofzo getekend had... Dan was iedereen zich al snel gaan afvragen 'waar zit hij nu?'. En ik ben nu ook nog niet klaar om 90 minuten te spelen, dat zou ik niet aankunnen. Daarom heb ik ook een transfer naar Griekenland laten afspringen. Mooi land, goeie competitie, maar je weet ook wel wat er allemaal naast het veld kan gebeuren. Ik wil me mentaal en fysiek 100 procent met voetbal bezighouden. Het is belangrijk dat ik zonder druk mijn niveau kan opkrikken."
Leven als een echte prof...
"Goed eten, trainen en slapen... Dat besef ik nu ook en dat heb ik ervoor niet altijd gedaan. Niet dat ik naar nachtclubs ging en ging zuipen ofzo. Maar als we eens een paar vrije dagen kregen, was ik altijd weg in plaats van te rusten. Een weekendje Parijs, Amsterdam... Ik besef nu dat ik dat niet moet doen. En ik heb sowieso al aanleg om kilo's te pakken. Dus ik moet mijn lichaam verzorgen."
Hoe zien ze je hier nu? Spits, aanvallende middenvelder?
"Voor de spits ben ik na die twee zware blessures mijn explosiviteit te veel kwijt. Aanvallende middenvelder of zelfs nog een rijtje lager, op de acht. Ik wil de bal meer hebben en vanuit het middenveld mijn loopacties maken. Daarvoor ben ik ook naar hier gekomen, omdat ze me in die rol zagen. Een beetje zoals onder Stijn Vreven en Hernan Losada: een vrije rol."
Onder Vreven speelde je misschien wel je beste voetbal ooit?
"Die eerste zes maanden bij Beerschot haalde ik een niveau dat ik nog nooit gehaald had. Dat niveau wil ik weer bereiken. En als dat lukt, denk ik dat ik nog steeds in een goed land in de top vijf kan meedraaien. Eerst het voetbalplezier terugvinden, want dat had ik wat verloren bij Beerschot."
Volg je Beerschot nog?
"Zeker, vooral voor de spelers en de fans, niet zozeer voor de club. Het is erg dat de supporters dit nu moeten meemaken. En ik heb nog contact met verschillende spelers zoals Joren Dom Tom Pietermaat. Tom heeft me ook heel veel geholpen toen ik diep zat door die blessures. Hij had het ook meegemaakt en gaf me raad over mijn eetgewoontes en andere hulpzame dingen."
Je zit nu wel ver van alles en iedereen. Een maat zoals Wout Faes, hoor je die nog veel?
"Zeker, wij hebben regelmatig contact. Het is inderdaad spijtig dat we zo ver uit elkaar zitten. Naar Reims eens gaan kijken was niet superver vanuit België. Maar hij heeft me succes gewenst. Misschien kan hij eens naar hier komen als de competitie in Frankrijk afgelopen is. Dan zijn wij volop bezig."
Succes alvast en keep warm!
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief