Bryan Heynen vertelt over zijn lijdensweg, die langer duurde dan verwacht: "Dacht dat twee weken rust het leed zou verhelpen"

Heynen sukkelde met een pubalgie en kon na de reguliere competitie van vorig seizoen niet meer in actie komen. "Na die match tegen Westerlo dachten we nog dat enkele weken rust zouden volstaan om verlost te geraken van mijn pubalgie en weer fit te geraken voor de play-offs", zucht hij in HBvL.

"Maar ik had tijdens de match in het Kuipje een stevige pijnscheut gevoeld en de verklaring daarvoor kwam aan het licht tijdens een scan. Er bleek een adductor losgescheurd van het bot.”

Heynen moest uiteindelijk lang wachten om zijn terugkeer te vieren. "Ik weet nu pas weer wat het is om vrij te voetballen, zonder pijn. Ik heb het maandenlang volgehouden omdat de pijn wegebde na de opwarming en draaglijk bleef tijdens de wedstrijden. Daarom dachten we ook dat twee weken rust na de reguliere competitie het grootste leed zou verhelpen."

Ook de start van dit seizoen haalde hij niet. “Ik zou na twaalf weken weer voluit kunnen gaan. Een mooi vooruitzicht, ook al betekende dat elke dag volop revalideren. Onze vakantie bestond zo uit twee weekendjes naar zee."

"De blessure op zich was wel geheeld, alleen hadden maanden voetballen met pijn voor 'secundaire pijnen' gezorgd. Ik had mijn lichaam op een andere manier belast door met de pijn om te gaan. Ik kan weer voluit en pijnvrij trainen, dat is een geweldig gevoel. Daarom kon ik zondag al op de bank zitten."