Franky Van der Elst zag nog iets opmerkelijks dat niet in het voordeel van de bondscoach spreekt: "Getuigt van weinig durf of moed"

We schreven het al in ons verslag van de match: de aanvallende wissels kwamen er pas in het slot van de wedstrijd. De eerste wissels waren zelfs... verdedigende. Arthur Vermeeren en Ameen Al-Dakhil kwamen erop voor Engels en Theate.

"In minuut 72 brengt hij Al-Dakhil en Vermeeren erin. We staan 0-1 achter en hij brengt een centrale verdediger die tegen zijn voet moet gaan sjotten en een middenvelder die op dezelfde positie gaat spelen als zijn voorganger", zag ook Franky Van der Elst in Het Nieuwsblad.

De wingers die het verschil kunnen maken, kwamen dan weer pas heel laat. "Pas in de 79ste minuut bracht hij Lukebakio, die dan nog als wingback moest gaan spelen. Bakayoko kwam zelfs pas in de 87ste minuut. Van veel geloof of durf getuigt dat toch ook niet echt.”

Tedesco begon dan weer wel met twee spitsen, maar Lukaku en Openda vonden elkaar nooit. "In theorie is dat een interessant duo. Alleen heeft Tedesco het eens een helft geprobeerd tegen Oostenrijk – om nadien te veranderen – en nu tegen Italië, omdat hij naar eigen zeggen niet anders kon door de vele afwezigen."

"Op dit moment moet je gewoon vaststellen dat zijn keuzes – niet voor het eerst – niet goed uitpakken. En als zich dat vaker herhaalt, dan spreekt dat niet in het voordeel van de coach."