Na tien minuten zorgde Bamogo, nog eigendom van Marseille maar verhuurd aan Nice, voor het eerste gevaar. De Parijzenaar kon de bal op rechts recupereren en degelijk afdrukken, Mandanda zag zijn schot naast gaan. Marseille kon nog geen vuist maken, dus ging Nice vrolijk verder met kansen creëren. Nog voor het halfuur kreeg Ederson er drie: eerst vond hij een blauw-wit been op zijn weg (24’), dan was Mandanda net sneller dan de Braziliaan op een lange bal van Balmont (27’) en op het halfuur moest diezelfde Mandanda zijn kunnen tonen om Ederson van zijn eerste van de avond te houden. De rust naderde en Marseille werd stilletjes aan wakker. Het probeerde druk te zetten, maar haalde daar maar één kans uit. Nasri bediende Cana, wiens schot maar net naast de paal verdween. Zo stond het nog 0-0 bij de rust, Nice mocht zowaar hopen op meer.

 

Wie dacht dat de rust raad zou brengen, had zich duidelijk vergist, zo zou blijken na precies éénenvijftig minuten spelen. Eerst moest Mandanda nog knap redden op een harde vrije trap van – u raadt het al – Ederson, maar op de daaropvolgende corner ging het leer wel tegen de touwen. De ervaren Vincent Hognon stond helemaal alleen aan de tweede paal, zijn schot verdween achter Mandanda, die kansloos achterbleef. Een verdiende voorsprong voor de opportunistische bezoekers, die hun aanvalsdrift vervolgens maar eventjes lieten zakken. Een ongeïnspireerde thuisploeg kreeg amper een goeie combinatie bij elkaar gevoetbald, laat staan een doelkans. De ingevallen Moussilou kwam nog twee keer tamelijk dichtbij, maar zijn trap en kopbal verdwenen allebei naast de kooi van Lloris. De thuisploeg ging dan nog wat meer druk zetten – althans, proberen – en liep zo andermaal op de scherpe bezoekende counter. Het was Bakary Koné die werd diep gestuurd, die op zijn beurt David Hellebuyck bediende. Hellebuyck maakte het klusje helemaal af en verdubbelde de tussenstand, Marseille zou niets meer kunnen terugdoen.